Yazıyorum hayatın yitik yolcusuna, ismi ’ZAMAN’ iz bıraktığı için hecesi ’AN’ ne kaybolan yıllara yetiştim ne de veda vakti bana yetti, bir bavul içinde umutlarım
hep gitmekte olan bir trenin son vagonundaydım...
Sırrını paylaştığın oldu mu hiç Zaman! ya fısıldadığın hiç? oldu mu sahi elimizden bu kadar çabuk gidişinin sebebini bilen biri seni çözen biri?
Yazıyorum ömrümün kayıp mektubuna ismi anlaRıyla dolduğum için ’ZAMAN’..
SATIRLARIM TECRÜBEDEN niçin ağlıyorum bilmem çok şey götürdün çok şey sildin benden..
Hiç kendim halledemedim dertleri mi değil mi hep senin omzuna yükledim.. bu yüzden kayboluyorsun yine gidiyorsun benden...
Yazıyorum hayatın yitik yolcusuna, ismi ’ZAMAN’ iz bıraktığı için hecesi ’AN’...
Kayıt Tarihi : 10.1.2012 15:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Erol2](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/10/zamana-mektup-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)