Nedense hep zamana bırakıyoruz kimi şeyleri
Sanki zaman o şeyler için kutsal bir mabetmiş gibi
Sadece bırakıyoruz ama sonrası hiç yok sonra
Göle maya çalmak gibi bir şeymiş oysa ya tutarsa
Zaman hiçbir zaman hiçbir şeyi geri vermez insana
Zar zor hatırlayabildiğin çocukluğunu mesela
Ya da o hovardalıklarla geçirdiğin gençliğini
O yaşlardaki başına buyruk delice benliğini
Zaman hiçbir zaman hiçbir şeyi geri vermez insana
Gece yarıları kaçan uykuların gibi mesela
Mesela bırakmak zorunda kaldığın sevgili gibi
Mesela onunla zamana gömdüğün hislerin gibi
Zaman hiçbir zaman hiçbir şeyi geri vermez insana
O delicesine bağıramadığın gibi sokakta
Al kır demez mesela o kıramadığın camları
Ya da al tekrar dik demez sana o kırdığın çamları
Zaman bitirdiğin hiçbir aşkı da geri vermez sana
Çünkü zaman çok nadir kapatır gözlerini insana
Hadi koş demez sana yalınayak aşkın ortasını
Ya da dur bak geçtin demez sana hiç ömrün yarısını
Yani zaman, o şeyler için kutsal bir mabetmiş gibi
Biz neden hep zamana bırakıyoruz kimi şeyleri
Kayıt Tarihi : 19.9.2012 10:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!