Zamana bırakıyorum Şiiri - Kemal Yılmaz 2

Zamana bırakıyorum her şeyi
Çığ gibi büyüyor özlemlerim
Bu eylülde gelmedin
Şimdi sükûnet içinde bekliyorum
Arada bir akan göz yaşlarımı
Gizlemeye çalışıyorum

Çok uzakta belki hayallerim
Efkarin eflatun köşesinde
Duyuyorum kokunu
Dolapta asılı ceketimin üzerine sinmiş

Bir garip yalnızlık diz boyu
Çamura batmışım sanki

Kurtulmak istedikçe batıyorum

Ahkâm kesiyorum
Bütün ukalâlığım üzerimde
Alışırım sanıyorum
Genizimi yakıyor hasret

Kan kustuyorum satırlarıma
Kelepçe vurulmuş sanki duygularıma
Aklıma gelmen yasak aslında
Yasakları çiğnemeyi seviyorum
Huyum kurusun

Sevmekten de öte tutku yada alışkanlık oldun sanırım bende
Zaten bir sigaraya tiryakiyim
Birde sana
Ne sigarayı biraka bilirim
Nede seni sevmeyi

Bir sigara'ya tiryakiyim
Birde sana