Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
'öyle bir hızla akıp gidiyor ki hayat, -ne hüznü ne sevinci- vakip yok, durup duygularımızı bile yaşamaya insan gibi...' sıkışık saatlerin arasında, bana da bunları yazdırmıştı... neylesek de, ne yapsak da bakmıyor kimsenin gözyaşına...akıp gidiyor işte kendi bildiğince (bu, başı sonu bilinmez sır: zaman) ...akıp gidecek, akıp gelmişse nasıl şimdiye kadar... en içten dileklerimle. d.demir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta