Ben,
Bir tek yüzlerimi yıkarken bakarım aynalara,
Aynalar bakar’ da, güler saçlarıma.
Yine de ben,
Üç beş tel kalmış saçlarımı tararım.
Aynalar kızar bana,
Sonra.
Zaman.
Aldın benden saçlarımı.
Kaybettim birer, birer dostlarımı.
Bir ben kaldım bir de anılar,
Nerede o nerede saçlarımı taradığım,
Yıllar.
Ben küskünüm zamana,
Zaman.
Daha çok acı dert verdin bana.
Çok şeylerimi aldın götürdün benden,
Kusura bakma.
Kızıyorum bazen sana.
A.Yüksel Şanlı er
26 Haziran 2011-06-26
Ankara
Kayıt Tarihi : 26.6.2011 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![A. Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/26/zamana-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!