Zaman ve Mutluluk Şiiri - Önder Karaçay

Mutluluk zaman alıyordu,
Zaman mutlu eden ve varsa onu çalıyordu
Mutluluk ile zaman arasında eşit olmayan bir takas vardı

İnsanlar içlerinde ki açığa çıkmayı bekleyen mutluluk ile zaman arasında ki alışverişten haberli miydi?

Yaşam, zaman doldu tamam dediğinde varılan yerdi.

Mutluluk her insanın kendi içindeydi,
Zamanında insan mutluluğu içinden çıkarabilmeliydi.

Her olgu gibi zaman ve mutluluk yeni öğrenenler için değil
Yaşayanlar için tamamlanmış bir tecrübeydi.