(I)
zaman diye hitap edilen vefasız, ne de tez geçti
hala yüreğimdeki çocukluk hevesleri bitmedi
ömür denilen yalancı dost, ne de tez terk etti
ne yazık ki ayrılık acısı daha sona ermedi
yaşam, elimden bir avuç kum tanesi gibi aktı
henüz gönlümün kanayan yarası dinmedi
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta