Zor denklemin iki ucu: insan ve zaman...
Kainatı kuşatan ve kuşanan
Zamanı selvi dalına mandalladım,
Günleri ayları bilinmeze yolladım.
Selviden yayıldı etrafa bir duman,
Firuze kasede büyülendi zaman.
Bütün zamanlar maziden hatıra artık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta