Gittikçe batıyorsun gözümde, git! Artık kimin hayatına gün doğarsın bilmem. Şimdi seni seven, günbatımını andıran gidişini de keyifle seyredecektir.
Sen bir trenden farksızsın. Benden sonraki durakların belirli. Ama ne kadar uzağa gidersen git, İnsanlar hayatına öylece girip, çıkacaklar. Ve sen hiç yerinde durmadan, rahatlıkla geçmişe dönmeye çalışacaksın. Unutma, zaman treninin geri dönüşü yok! Ben senin trenini kaçırmadım. Sen sadece boş kalabalığa rağmen sevgimi sığdıramadın. Şiirlerimi okurken sevildiğini biliyordun, Ama sevmesini bilmiyordun! Sonra anladım ki şiirlerim gelecek olan bir başka treni hızlandırdı. O tren ansızın karşıma çıkarak, ihtişamla yavaşladı. Ve tren durdu, zaman da öyle...
Çünkü onun yüzündeki tatlı gülüşü, senin yüzünden çektiğim acının ölüşüydü. Meğer ben bunca zaman beklemeseydim aşk durağında, senin kalbinin küçüklüğünü bilemeyecektim.
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta