Eskimiş yüzünde derin çizgiler vardı.
Gözlerinin altında zaman torbacıkları.
Saçları ağarmıştı.
Gönlü çok karamıştı.
Yıllar yollar insanlar,
Onu hep yıpratmıştı.
Yine de unuttu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta