Zaman Sustu Şiiri - Reşat Öztoprak

Gece oldu
Ay sustu.
Güneş utanmadı,
Doğar doğmaz
Kararıp o da sustu.
Saate baktım hep
Ve hiç ben'i göstermedi,
Saatler sustu.
Yollar arşınladım,
Kemiklerim üşürken,
Her kilometre taşı sustu.
İnsanlar tanıdım,
Sayılı ama
Farkınca sayısız,
Dudakları mühür yedi,
Dilleri tufanda kayıp sanki,
Onlar da sustu.
Hep ben
Ve ben,
Konuştum.
Derdim oldu,
Dermanım oldu,
Konuştum.
Gece bitmedi konuştum,
Güneş doğmadı konuştum,
Saatler bölük-pörçük
Ben yine konuştum.
Ayaklarım yara-bere dolu
Çoğu zaman kan
Ve yine konuştum.
İnsanlar kulaklarını tıkadılar
Çoğu duymadı,
Duyan sustu,
Ben yine konuştum...
Hep konuştum,
Ha sigaram var
Söylemeyi unuttum,
O benimle konuştu,
Ben onunla konuştum.
Zaten bir o konuştu...