Zaman/Şehrin Şiiri Şiiri - Ali Gençay

Kızılca gün batıyor ufuktan
İstanbul kederli
Üsküdar da yangın
Beyoğlu’nda ince saz, keman sesleri

Tadı yok sazın, faslın
Çalınmış şarkıların güftesi
Daracık sokaklar
Işıklı/loş/kasvetli
Karanlıkta herkes sana benziyor
Kadınlar kıvrak/beyaz tenli
Kulaklarımı dövüyor yüksek ökçelerin
Cümbüşü bastıran sesi
Edalı/işveli/cilveli

Kıvrık perdesinden bakor madam
Yitirdiği yıllar, endişeli/kederli
Karaca Ahmet’te uzun/serin serviler
Zamanı geldi artık
Uzanıp altına, konstantini dinlemeli

Çanlar çalıyor Rumeli’de
Sultan Ahmet’te ezan sesi
Eriyip kayboluyor ruhum
Yedi tepenin orta yerinde
Loti de kaldırıp kollarımı
İstanbul oluyorum
Her nefes çekişimde