ZAMAN OLGUSU VE DOLGUSU
Yapraklar birer birer, üzerime düştüler,
Dost sandığım aynalar, tavır koyup küstüler,
Çizgiler defter sanıp, yüzüme üşüştüler,
Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun,
Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun.
Sonsuzluk kavşağının, giriş basamağında,
Çarkı devran dönüyor, bense onun ağında,
Neden kimse bakmıyor, kim neyin durağında,
Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun,
Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun.
Hafiza düne bakar, akıl ise atiye,
Atiye bakmayanlar, neyi almakta tiye,
Kendini sorgulamaz, demez olanlar niye,
Geri vitesi yoktur, zaman denen olgunun,
Malzemesi olmuşuz, içindeki dolgunun.........İNSANİ
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!