Zaman, sarp bir uçurumdur; kıyısında hayatın anlamını sorguladığımız ama hiçlikten bir türlü kurtulamadığımız.
Zaman, çıkışı olmayan bir tüneldir; oyuncak trenlerimizin enkazını çocukluk gözyaşlarıyla ıslatıp masumiyetin cenaze töreninde onları gönlümüzün derinliklerine gömdüğümüz.
Zaman, uçsuz bucaksız okyanustur; hayallerimizi gerçeğin acı veren dev dalgalarına terk etmenin hüznünü benliğimizin en gizli köşelerinde duyumsadığımız.
Not:Üff! Amma da karamsar şeyler yazdım. Aslında ben böyle birisi değilim.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta