Zaman Küstü Şiiri - Yıldırım Can Atila

Geçer denilen sözler duydum senden sonrası
Bir parçam inanmak zorunda kalsa da
Diğer parçam geçen günlere
Geçecek günlere yandı
Sahi bugün günlerden neydi acaba
Pazar, pazartesi

Manalar bile manasız sebepler boş
Kandırmak istemiyorum kendimi

Kuruyan güllere sular döküyorum
Camı kırık pencereleri açıp
Evi havalandırıyorum
Bir çay kendime bir de sana dolduruyorum
Ve biliyor musun?
Hala saçlarımı sevdiğin gibi tarıyorum
Ve korkuyorum
Her gün biraz daha dökülen saçlarımı görünce
Seni unutturabilecek her şey korkutuyor gibi
Zamanla yarışıyorum

Eski ben kalmadı aynalarda
Ama üzülme sen hep aynısın aklımda
Bir seni eskitemedi
Bir seni silemedi zaman
Her şeyden geçtim
Bir seni almasın diye
Ben geçemedim

Ve zaman küstü
Her gün seninle yaşayıp dokunamamak
Ateşler içinde olup hala üşümek
Nefesini tutup da ölememek...