Dönsen geçmişe,baksan geriye...
Kimi an bebeksin,annenin kucağında,
Kimi an çocuksun,elinde çantanla.
Ağlıyorsun susturuyor annen,
İstiyorsun, alıyor baban.
Bir incir çekirdeğinden büyük değilken
O günden beri birikti de çığ oldu,
Ezdi, yıktı omuzlarını demek ki
Seni ağlatan o dertler!
Bırak o günler, hayallerinin engin
Bitmeyen denizini süslesin.
Sen başını kaldırıp da omzun dik,
Gözlerindeki acıyı silip yeni umutlarla;
İçindeki o bitmeyen özlemle, gülerek yaşama
Gitsen ileri,hep ileriye; bakmadan geriye!
Kayıt Tarihi : 6.11.2004 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!