Zaman geçmişe doğru ilerliyor.
Sona erdiğinde en başta var olacağız,
Öyle ki, zaten en başta sona erişmiştik.
Kutsal bir döngüde kuyruğumuzu yakalamaya çalışıyoruz,
Sıraları atlamak sadece bizim icadımız,
Gerçekler, bize bunun imkânsızlığını fısıldıyor.
Susuzluk ağzımızı kuruttuğunda,
Bir damla su, büyük bir lütuf.
Tıka basa doyunca okyanusları kuruttuk.
Çılgın bir gemi,
Gezegenler arasında ışık hızında,
Galaksileri aşarak aşkı taşıyor.
Zaman geçmişe yürüyor,
Yıldıza çarpan her kaptan afallıyor.
Çünkü her durakta azalıyoruz,
Çünkü her durakta azalıyoruz.
Çünkü duraklar bu işe yarar.
Zaman ilerlemiyor.
Zaman sadece biter.
Kayıt Tarihi : 1.7.2015 03:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/01/zaman-gecmise-dogru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!