Zaman Eksikleri
dağlardan iner gibiydi gözlerim,
sana vardığımda bu daha bir elle tutulurdu...
yalnızlık bir dil edinmişti bende,
yalın kat hüzün gözlerimde güzün anlatıcısı
zemheriye donanmada...
ah hep boş böğrümden sokup ellerini,
yüreğime değmede hüzün taşkını gözlerim,
meğer ne çok gövdesi var yalnızlığın bende
gecenin de öyle...
ay ışığıyım yana döne
adım sayıklanır dillerinde ikisinin de...
gözlerimin bütün anlamı acıda dinlenmede,
ellerimse kırılan derin veya dayaz çizgilerle dağılan
ortalığını toparlamada yüzümün...
avucum sesini yitirmiş anılar toplamı...
gel yedeklediğim ayrılığım,
herkes kaybolunca belirenim,
gel de otur cigaramın ucuz tütün yanmışlığına,
ey en uzun dostum, arkalığım...
birbirine karışan değerlerden ayrı tuttuğum netliğim,
pusatsızlığım bana geri ver kendimi
ver ki yaşayayım...
doğal yaşadığımdan unutuyorum öncemi,
bestelerim gibi öncesini
onlar beni ben onları yaratırkenki gibi
ve orada dokunurum bestelerime,
hayata ve özü müziğe...
ver ki kendimi göreyim aynanda ey ayrılık
bir tek sana bağlıyım,bağımlıyım
dağlardan bile ayrıldım, düşün , önemsensene
ayrılığı ta orada içimde taşırım...
ya da yüzümün bir yarısı gibi diğeri sen
yüzümle tamamlanırım yalnızlığa
ve yürek olur unutur kendini solumda hüzün...
Kayıt Tarihi : 14.9.2018 03:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunay Bozyiğit Seyduna](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/14/zaman-eksikleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!