Zaman Dedikçe Şiiri - Abdullah Vergili

Zaman dedikçe geçiyor, sevgilim,
Yıllar, aylar, günler elden kayıyor.
Ama kalbimizde ateş hala yanıyor,
Bu aşk öylece büyüyor, sevgilim.

Yıllar geçse de, zaman akıp gitse de,
Kalbimizdeki ateş hiç sönmeyecek.
Dünya döner, mevsimler gelip geçecek,
Ama aşkımız sonsuzluğa erecek.

Birlikte yaşadığımız anılarla dolu,
Gözlerimizdeki parıltı hiç solmaz.
Zaman durdukça, sevgimiz yolumuza kolaylıkla bulur,
Birbirimize olan aşkımızı hiç yitirmez.

Saatler geçip giderken durmadan,
Biz aşkımızla zamanı yeneceğiz.
Her an bir ömür, her dokunuş bir destan,
Bu aşkın gücüyle sonsuzluğa gideceğiz.

Zamanın akışına inat, sevgilim,
Birlikte yarattığımız bu aşkı yaşayalım.
Kollarında bulduğum sonsuz sükunet,
İçimdeki volkanı hiç sönmemiş alevlendirsin.

Zaman, bizim için bir engel değil,
Aşkımızla aşarız tüm sınırları.
Kalbimizin ritmiyle eşlik eden bir melodi,
Bu aşkın büyüsüyle sürsün sonsuza kadar.

Zamanın geçişi ne önemli ki, sevgilim,
Biz aşkımızı her an tazeleyelim.
Birlikte olduğumuz her an bir ömre bedel,
Zaman bizim için hiç durmasın isteyelim.

Zaman dedikçe geçiyor, sevgilim,
Ama aşkımız sonsuzluğa ulaşıyor.
Gözlerimizdeki ışık hiç sönmüyor,
Zamana meydan okuyan aşk yaşıyoruz.