Kırpık olması mı bizi bize tatminsiz kılan, yoksa bitmesini istemediğin anlar gibi mi bize olan?
Gözler bir bütünü tamamlamak için bir araya geldiğinde neden zaman her zaman olduğundan daha hızlı akıyor, adeta daha iki kelime etmeden?
Öylesine çok şey var ki söylenecek…
Durum böyle iken hangi ömür içimdekileri sana anlatacak?
Baharda başlayıp hangi baharda bitireceğim söylenmemiş şeyleri sana?
Şimdi başlasam, hangi vakit bitecek?
Anlasak iyi olacak.
Her zaman anlatılacak bir şeyler kalacak birbirimize.
Asla kimse her şeyi tam söylemiş sayılmayacak.
Son söz belki dilde kalacak, fakat içte hep bir şeyler olacak, geriden takip eden.
Kendimiz için bir şey yapalım, birbirimize bir şeyler anlatmak için zaman kaybetmeyelim.
Sadece tatmin olana dek bak, ve bakışalım.
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)