Zaman'da Şiiri - Mehmet Ay 2

ZAMAN’DA

Zamanın behrinde gönül yerinde,
Aşk’ın nefesinde dolaşdık durduk.!
Bozulan bağların mayhoş deminde,
Yol’a yoldaş gönülde a’ yar olduk.!

Turnalar yad oldu kargalar kondu,
Bülbülün bağında gülleri soldu
Aslanlar kükredi çakallar geldi,
Susuz kalmış gölde kurbalar yaydık.!

Umman denizinde suya gark oldum,
Çarığı bıraktık iskarpin bulduk,
Çine tohum saldık zehirler aldık,
Arifler deminde pişmedik yandık.!

Özünü bilmeyen Arifdir kimler,
Karınca olmayan toprakta yemler,
Sırra kadem basan kimisi erler,
Hakikat yolunda ardından saydık.!

Sofu bilmez kendin arşı âlâyı,
Özünde yalan var, gizli sevdayı,
Cehalet bağrından gelme belayı,
Bunları onlardan şiârdır aldık.!

Er meydanı olacak divan zamanı,
Kasvet uykusundan zar-ı fiğanı,
Nefsini körlemez hayvan olanı,
Nato mermer nato kafa yorulduk.!

Sen yolunu yürü yağmur yaş olur,
Deminde insanın merhamet bulur,
Miadı zârında feryatla kalır,
Haktan gelen hikmet dar-ı cec kıldık.!
05.01.24 / Saat 10,11
MİADI (Mehmet AY)