Zevcem 2 Şiiri - Mehmet Ay 2

***********ZEVCEM 2******************

Çok zorlandım sensiz nefes almağa,
Anları yıl diye saydım ya zevcem.!
Aht verdim yüreğe sende kalmağa,
Bu yüzden yoluna yandım ya zevcem.!

İlahım sen oldun tapışım sana,
Ad anmam kimseye olmam fukara,
Yanın da kâbemdir bildiğim hüda,
Her şeyin başısın sandım ya zevcem.!

Dilimde duâsın yürekte kanım,
Sensiz dönmez çarkı kırık dünyamın,
Senle bir gün de olsa yeter zamanım,
Böyle bilir böyle kaldım ya zevcem.!

Güneşle yetişir hurma dalında,
Yıldızlar gecede ıssız kalınca,
Yüreğim tutuşur sensiz olunca,
Dilimde tesbihim oldun ya zevcem.!

Bu ne hikmet bende ki sen yaşamım,
Ateşim sen oldun korda yananım,
Ben deli görüpte bed-baht sananım,
Bin dertten payımı aldım ya zevcem.!

Yokluğun dert başı varlığın cennet,
Nefesin yüzümde ben de verâset,
Azıcık yokluğun olur kıyamet,
Ölüm de seninle bildim ya zevcem.!

Saatler asırdır bir anlık yoksan,
Bin yılın acıyım gözüme baksan,
Umurumda degil bedenim yaksan,
Bu bende böyle bir ahdım ya zevcem.!

Yaşamım seninle başladı saysam,
Gözlerin ışığım gündüz de olsam,
Miadı razıyım ateşte yansan,
Sen yanımda olsan candım ya zevcem.!
08.04.24 / Saat 10,24
MİADI (Mehmet AY)