Zaman Bir Değirmem Sanki Şiiri - Halil A ...

Hani nerede o Hürrem’ler, o Sultanlar
Her türlü komplo yalan dolanlar
İnsanlara neler, neler yaptılar
Şimdi kemikleri bile kalmadı
Zaman denen değirmen nasılda öğüdü

Nerede o ağalar paşalar
Kırmızı halıda karşılananlar
O geliyor diye yollar tutulup
Saatlerce trafikte insanları bekletenler
Şimdi bir parkta,yada gazinoda
Selamını bile esirgeyen insanlarla
Birlikte oturuyorlar
İnsan olduklarını çok geç anladılar

Hani nerede Saddamlar
Oğulları harem kurmuşlardı
Haraları, sarayları vardı
Haremlerini,atlarını, haralarını
Acı bir sonra bırakıp
Çekip, çekip gittiler
Zaman denen değirmen
Onları da nasıl öğüttü

Ya Saddamlar,Hüsnüler,Mübarekler
Hani nerede Kaddafi ler, İdamin ler
Sanki insan kanı içtiler
Çığlıklar duyulurdu, cellatlar idam ederken
Saddam’ın ipini çektiler
Ölüme giderken yüzüne tükürdüler
Ayağının atından sürgüyü çektiler
Boynu koptu aşağı düşürdüler
Önünde temana duranlar
Öldü diye sevinçten oyun oynadılar
İnsanlar nasıl da değiştiler

Kimisi; hakim savcı karşısında,
Kafese koymuşlar, kimisi tilki gibi
İnine girmişler, dışarı bile çıkamıyorlar
O koruma ordusu, o şakşaklar
Altında ayaklarına kırmızı halı serilip
Törenle karşılayan ülkeler
Şimdi sığınma hakkını bile çok görüyorlar

Hani nerede o görkemli heykeller
Kimini dozerler, kimini balyozla yıktılar
Kafalarını kopardılar iple gezdirdiler
Kimisi terlik pabuçla dövdüler
Kiminin sarayına, kiminin çadırına girdiler
Kiminin gelinin, kızının takılarını takıp
Şapkasını giyip poz verdiler
Nasıl fakir fukarayı düşünmeden
Nasıl zevk sefa içinde yaşadıklarını sergilediler

Zaman bir değirmen gibi
Neleri un gibi öğütüp geçip gitti
Bütün yaşananlar, hafızamızdan
Nasılda silinip unutulup uçup gitti
Hiç ders alamadık yaşananlardan
Tarih olan bitenleri sanki hipo ile
Yıkadı, duruladı durdu
Asıp çamaşır gibi kuruttu
Ütüledik tekrar üstümüze giydik
Hep yaşananları tekrar yaşayıp durduk
Hiçbir ders çıkarmadık, hiç tedbir almadık