Tarifsiz…
Ellerime bir dokunsan, yüreğime umut olsan…
Gözlerimden sokulup, ruhumda dolaşsan…
O zaman sonsuz bir aşk, olursun ömrüme…
Zaman anlamsız bir yol olur, adımlarımda kaybolan.
Sorma seni beklerken, bu ömrü harcadım da.
Bezgin gecelerimde, karanlık düşlere daldım da.
İçimde yaptığım her savaşı, tek tek kazandım da.
Ama sen kendini yenipte, bana dönmedin.
Solmasın diye bu sevdam, gözlerimle suladım.
Her gece gökyüzünden, bir yıldız yolladım.
Senli düşlerimin, sokaklarında dolandım.
Gün ağırınca, gözlerim hep seni aradı.
Güneş açmış güne, her yerde sıcak nefes var.
Tenimde yaşayan ruhuma, sensizlik zindan yar.
Kendimi atsam da caddelere, kaybolsam neye yarar,
Öyle bir yokluğun dibine vurmuşum ki; tarifsiz.
Oktay ÇEKAL
11.09.2016-02.26
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!