Tatlı sözle, güler yüzle
Avutmaz insanı zaman.
Beline, diline, gözüne
Tik-tak-ları-nı
Akreple Yelkovanın
İndirerek avutur.
Sevecen kollarında annece,
Bağrına basarak
Avutmaz insanı zaman
Kara dehlize itip
Toprak sürgüsünü çekip avutur.
Avutur örselenen çiçeğin
Yaprağındaki kurtçukla,
Avutur havlayan gecede,
Sinek vızıltısıyla,
Avutur cehennemî sıcağında,
Kutup teri döktürerek
Hasta yatağında insanı,
Cellât Doktor Zaman
Avutur
Ölmekten bile
Korkuturcasına
Avutur
Hem de ne güzel.
Kayıt Tarihi : 4.12.2008 18:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!