Zaman Akıp Giderken Şiiri - Farettin Çakal

Bir gariptim ben bugün akıp giden zamanla,
Yalnız bir başıma dalmış iken manaya,
Gün unutmuş beni , ufka doğru giderken,
Ben kararan bulutlarla dalmış iken kavgaya.

Hep böyle değil midir gün aksamlı demişler,
Kardeşler bile bir birine düşmüşler,
Gün birlik günü zaman akıp giderken,
Sen bir türkü tuttur mazideki özlemden.

Nerede kaldı o günler yanan soba başında,
Ana, bacı ,gardaş hep birlikte olupta,
Hepsi hayal oldu gün akşamlı demişler,
İnsan oğludur zamana yenilmişler.

Zaman denen değirmen insan öğütür imiş,
Ömür denen nesneyi alıp götürür imiş,
Baki kalan dünya hoş bir seda imiş,
Ömür dediğin şey yalnız bir nefes imiş.

Bunca yaşayanlar gitmeyecek sanmışlar,
Dünya denen feleğin çarkına takılmışlar,
Zaman gelmiş uyanmış gaflet denen uykudan,
Haberin yok mudur senin bu durumdan.