Zaman Şiiri - İdris Çil

Bir şarkı alıp götürürken seni uzaklara
El bir başkasını uğurlamak için kalkarken havaya
Bir söz dişlerinin beyazlığını çıkarıverirken ortaya
Geceleri rüzgâr dolanırken en mahrem yerini boynunun
Her yanımda dibine tutmuş bir yalnızlığı alıp sırtıma
İyi halden iki kat ağırlaştırılmış bir hüzünle
Çorak bir bahçeye bambaşka bir dersin teneffüsüne çıkmışım ben sanki…

Neden yamalık gibi dursun ki bir insan diğerinin yanında?
Zaman değmiş besbelli her yerime
Ne zaman çekildi çizgisi çocukluğumun
Ne zaman başladı bu dram?
Neydi hayatımdan bölünüp, çarpılıp zorla çıkarılan…?
Birbirine komşu olmayan iki açıyız biz…..gittikçe daralan…

İdris ÇİL