Zaman Şiiri - Figen Yılmaz

Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde;
Anlaşılmaz biçimde
Geçiyor zaman.

Gün ortası aydınlık,
Kör edici bir ışık,
Varlık içinde darlık,
Ölüyor zaman.

Günler ömrüme yük;
Geçiyor kırık dökük
Kan emici bir sülük
Takıyor zaman.

Üzümün kalbi şarap,
Serap içinde serap;
Sonu gelmez ıstırap
Sunuyor zaman.

Erdi vakit, çık yola.
Yolda verilmez mola.
Cümle âlem kol kola
Girdi, seçiyor zaman.

Ne yolcu var, ne yoldaş.
Yokluk yoldaşa sırdaş.
Olur mu be arkadaş,
Soruyor zaman.

Arınır ıstıraplar,
Sona varır azaplar.
Sırtında teneşir var;
Bekliyor zaman.

Güler ayva ağlar nar
Geçmiş günleri anar
Arkasında hep mezar
Bırakıp eriyor zaman.