Birlikte yandık kavrulduk.
Birlikte donduk savrulduk.
Yeşilin yeşilinden, sarının sarısından,
Birlikte daldık derinliğine maviliğin.
Paylaştık ürperten zevkini denizlerin;
Ak köpüklerce uçuştu duygular üstümüzden.
Zamanın aralığından,
Kalplerimiz çocuk rengi ile donandı.
Toprak yandı, deniz yandı, gök yandı;
Tükettik bütün mevsimleri.
Kapımıza ayrılık dayandı;
Ve ayrıldık.
Gözlerin rüyalarımda asılı kaldı.
Figen YılmazKayıt Tarihi : 17.3.2021 20:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Figen Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/17/dort-mevsim-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!