zaman
Değişse de zaman değişmezmiş insan..
Daha çok değil. 33 yıl önceydi bundan.
Yırtık bir ayakkabı. Markasız bir kaban..
Şimdi Haymanadayım. Uzak değil belki İstanbul’dan.
Ben öğrenciydim.
Emekli değildi İşçiydi Arabistan’da babam..
İçimde hep ekmek kavgası.
Başka kavgam olmadı korkudan.
Yıllar geçse de değişmezmiş insan..
Hatıraları artırır hep benzer olayları yaşarken insan..
Oysa o zaman evlattık daha..
Yoktu evlat o zaman..
Ve içimde aynı kaygılar..
Gitmedi yıllar geçse de aradan..
Bir lokma ekmek.
Umutlar var erişilmez boyumuzu aşan..
Yorulsak ta arkamızda yıllar.
Oysa yorulmazmış yıllarla yarışan..
7 HAZİRAN 2018 balix
Kayıt Tarihi : 20.6.2018 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/20/zaman-1653.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!