Yaşam istediklerinle yaşadıkların arasındaki bağın kopmasıydı:
Böyle zamanlarda düşünce aciz beden kimsesiz kalıyordu
Sevgi sofralarında beslenmeyi umut etmişti
Hangi sofraya oturmak istese aç kalıyordu
O heyecanla başlamak istiyordu hayata
Zaman her şeyi tüketiyordu
Oysa
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta