Zaman Şiiri - Mehmet Özer

Mavinin ahenginde, gecenin sessizliğinde arıyorum
Sevda tarlasında filizlenen, erişilmesi zor tohumları
Nadasa bıraktığım kalbimde, tırpan seslerine hasretim
Hasat zamanı…

Köhne mekanlarda demlenmeyi tercih ediyorum bu ara
Kalabalıktan uzak, rakının tadı daha bir mayhoş
Kimse kalk demese, kalkacağım yok oturduğum yerden
Kapanış zamanı…

Artık sabahları gitmiyorum sahile, denizin dinginliğinde
Martılara simitde atmıyorum, bırakıyorum aç kalsınlar
Çünkü hiçbir aş tok tutmuyor artık beni
Yemek zamanı…

Akşam ile gündüz arasında çok fark olmadığını anladım
Hangisini nasıl yaşaman gerektiğini bilmediğim durumlarda
Mesela herhangi bir gündüzün gecesinde yatmıyorum ben
Uyku zamanı…

Tek bildiğim devam etmem gerektiği hayatıma kaldığım yerden
Herkesi mutlu etmek için çaba harcamanın faydasız olduğunu biliyorum
Şimdi; içten, gür kahkahalar atarak ve dimdik yürüyerek,ayağa
Kalkma zamanı…