Yok Olmadan Sevgimiz Şiiri - Mehmet Özer

Duyuyor musun
İnsanların çığlıklarını kadere haykırışını
Hayatın dayanılmaz ızdırabını
Acıyla beklemekte insanlar
O boş karanlığı aydınlatacak
Bir tek mum yakılışını

Çocukların yüzlerindeki tebessüm kaybolmuş
Ağaçların yapraklarındaki yeşil
Hani birini seversin de
Ellerini tutmak için
Tatlı bir heyecan yaşarsın ya
İşte o heyecan kaybolmuş

Ama tatlı bir rüzgar eser
Onun sıcaklığını hissedersin
Gökyüzünün mavisiyle aydınlanır yüreğin
Turnaların beyaz kanatları parlar semada
Bunlar insan da yaşama karşı olan
Direnişi olmuştur
Ve insan umutla yaşamıştır

Hatırlıyor musun
Hani gece olur mavi gökyüzü
Dönüşürdü karanlığa
Biz yıldızları sayardık ve beklerdik
Bir yıldız kaysa da
Hayatı aydınlatan dilekler tutsak
Yeni günlere ışıklar yaksa
Yüreğimizde tükenmeyen sevgimize ait diye
Olur ya gün gelince
Yok olmadan sevgimiz.