Zaman Şiiri - Şeref Sayar

„Neleri bitiriyordu zaman farkında olmadan, yıllar geçtikçe, elinde olupta yapamadıklarının acısı oturuyordu yüreğine. Ve ne acı ki, hep geç kaldıktan sonra farkına varıyordun bunların, aslında bundan sonrakilerede geç kalacağını bile bile. Bütün hikayelerin yarım kalıyordu hayatta, ne sevgini, ne özlemini tamamlayabiliyordun geçen yılların sonrasında.
Bir dost sıcaklığına hasret yıllar çürütüyordun takvim yapraklarında, tamda bulmuşken kaybediyordun en sevecen yanını.
Sonra sevgidende soğuyordun bir an, hayatın manası olduğunu bile bile. Tövbe ediyordun sevmelere, yeminler ediyordun, en uzağında duruyordun sevdaların, ama nafile sevgide, sevdada sendin aslında“