Başladı zam yağmuru,sağanaklar halinde
Ekmeğe şekere zam evde helva pişmiyor
Yaşayamam yoklarla şu tükenmiş halimde
Kapanın elinde var,bize pasta düşmüyor
İşçi memur ağlıyor çiftçiler hiç yaşamaz
Evlerine et balık peynir yoğurt alamaz
Gün günden beter oldu,işsizlikten çıkamaz
Açlık kıtlık at başı, evde aşta pişmiyor
Her zenginlik sizlere,fakirlik neyinize
Bize açlık sefalet zenginlik beyimize
Para hepten pul oldu,üfleyin neyinize
İş bulup da çalışsak, cüzdanımız şişmiyor
Unuttuk sinemayı,tiyatroyu bilmeyiz
mazideki tatili aklımızdan silmeyiz
Hayallerle yaşarız,gerçekleri görmeyiz
Aklımızın ucuna umutlar da düşmüyor
Ülkemin zenginliği dünyayı doyuruyor
Memleket idaresi adamın kayırıyor
Milletimi bölüyor kimliğin ayırıyor
Oluşan bu kaosta emekçiler coşmuyor
İnsanımız susuyor sinmiş ve de bakıyor
Yoksulluk diz boyu,işsizlikse akıyor
Hukuksuzluk kol gezer yurtseveri yakıyor
Kararmış gecelerim güneşimiz aşmıyor
Adımız işçi diye açlığa mahkum olduk
İnsanca yaşam için bak alanlara dolduk
Kurtuluşum sendika o da sarıysa öldük
Ölmek var dönmek yokmuş buna kimse şaşmıyor
Denizli-5.1.2010
Ayhan HızKayıt Tarihi : 9.1.2010 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve değişmeyecek bir kader gibi
tebrikler
'Yiğit muhtaç olmuş
Kuru soğana'
Soğan fiatı çıkmış
Misli katına
Soram dedim bu işi
Bizim hatuna
Soğan soğan olalı
Dönmüş altına
Sabır desen bende
Kalmaz boşuna
Oy soğanım oy oy
Acı soğanım
Yemesemde koklasam
Doyar mı karnım
..................
Her aşıma koymam
Pazarlarda sormam
Evime de sokmam
..............................
Gözüm yaşı oldun
Bulunmaz aşım oldun
Gider bir yol buldun
Çıktın tepelere
Düşme derelere
.........................
Soğanım
Acı soğanım
Sensiz olmuyor
Doynuyor karnım
........................
'Acı soğan kuru ekmekle
Doyururum karnımı' sözünü
Koy kavonoza
At okyanusa
.............
Ağa aşı soğan
Beyler aşı soğan
Yok mu?
Bu gidiş nereye?
Diye soran?
20.01.2010
Recep Uslu
Evlerine et balık peynir yoğurt alamaz
Gün günden beter oldu,işsizlikten çıkamaz
Açlık kıtlık at başı, evde aşta pişmiyor
Örgütsüz bir toplumun mecburiyeti bunlar.
Güzel şiirdi.
Şairi kutlarım
Mustafa Yiğit
ne çare ki alıştık..
TÜM YORUMLAR (9)