Dillere destan bir aşkım vardı, sen,görmedin.
İki yıl oldu, mesajlar attım, bir tanesine geri dönmedin.
Platonik bir aşkmı,kara sevdamı, bilemedim,ama seni çok sevdim.
Herkes, başkası çıkar karşına dedi.
Ama ben, senden bir türlü, vazgeçemedim.
Hayatıma kimseyi almadım.
Kimseye yan gözle, bakmadım.
Senden istediğim, bir gül kadar, ufacık bir sevgiydi.
Ama sen, o güllerin dikenini bile, bana çok gördün.
Kadrimi, kıymetimi,bir gün bile bilmedin.
Seni sevdiğimi, dünya alem duydu.
Sen sen bir kez bile, kulak vermedin.
Aşkından şiirler,şarkılar,destanlar yazdım, yinede yaranamadım.
Sen siyah seviyorsun diye, hep siyah giydim.
Oysa, aşkımızın baş harfi, maviydi.
Daha genç yaşımda, kara sevdaya tutuldum.
Dermanı sendin, bir gün yüzü göstermedin.
Senden isteğim, ufacık bir sevgiydi.
Bu kadar zor olmamalıydı,o masum sevgiyi yaşatmak.
Bana çok gördün yar, zalimmişsin yar, zalimmişsin.
Kayıt Tarihi : 6.10.2024 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!