Zalimin birisi almış ağzına seni seviyorum sözünü
Canını verirdi şayet bilseydi anlamını özünü
Zalimin sevmek dediği yalanla bağdaşmış bir masal
Bilmiyor ama bir gün öğrenecek yalan söyleyen
Yakalanma korkusu duyan hırsız gibidir
İki kelime belki ama o kalpleri fetheden
Seviyorum basit belki ama o insanları mutlu eden
Kalpleri bazen tek dilekte birleştiren
Üzüntü yerine sevinç tohumları eken
Sevda bir çiçekti soldurdular yaralı kalbimde
Aşk belki bir histi uzak oldu bu beden den
Benim için sevmek ölümüne eğer insan sevecekse
İhanet değil delice tutku seviyorum sözü
Seven insanı kalbinden vurmak sığar mı mertliğe
Allah’ım düşürmesin zalimleri masum sevgiye
Ben insanım bu dur gerçek hayat tarzı
Kimseye olmamıştır ihanetim olmaz ömrüm boyunca
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 12:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!