Zalim Yıllar Şiiri - Gülçin Şahin

Yıllar kime sorayım seni
Yıllar beni benden aldınız acımasızca
Saçlarım beyazladı,bedenim üşüdü
Neden bu kadar acımasızsın yıllar
Geçti zorluklarla binsene
Yoğruldum,sızlandım,üşüdüm yıllar
Gözlerim görmedi kötülükten yana hiçbirşey
Kaybettim hep beni benden aldınız yıllar
Geçti yıllar hayatım durmadan
Hep bir havuzdayım evimde
Dalıp gidiyor gözlerim uzaklara
Havuzlu evimde çok mutluymuşum yıllar
Yüzüyorum yüzüyorum artık gerçekleri görüyorum
Neler kaybettiğimi şimdi anlıyorum yıllar
Hazan yaprakları gibi hayatım geçti
Mutluluğu,aşkı siz bana verdiniz sonbahar
Yaprakların arasındaki yaşamımda
Siz bana ışık tuttunuz yıllar
İçimde hep küçücük bir mutluluk yaratırken hep yanımdaydınız yıllar
Ellerimi açtım yarab sana
Buldum içimde huzuru
Çok mutluyum artık size yenilmedim yıllar
Gözlerim ağlamıyor
Gerçekleri görüyorum
Aşkı,aileyi şimdi tanıyorum
Siz bana kucak açtınız yıllar
Sorunlu,sorunsuz herkesi gördüm
Kaldım hep olgun kişilerin arasında
Genç yaşta olgunlaştım yıllar
Hayat ders verdi bana
Ağlamayı,gülmeyi öğrendim
Mücadele edip savaşmayı
Siz bana gösterdiniz yıllar
Ellerimi tutun artık
Bana güç verin yıllar
Sarsılmayayım,setleri aşayım
Gerçek mutluluğa ulaştırın yıllar
Savunmazken savunmayı
Ağlarken,gülmeyi
Mutsuzken mutlu olmayı öğrettiniz yıllar
Zaman su gibi geçti
Aktı ormanlardan aşağa
Süzülüp,gitmeyi öğrettiniz yıllar
Dünya güzel yaşamayı,kaybedip,kazanmayı
Yokluk,varlık içinde olmayı
Hastalık,ölümü siz gösterdiniz yıllar
Ah! Yıllar
Hayatımın gerçeğini,ömrümün güzelliklerini,aşkı,mutluluğu,sevip,sevilmeyi,öğrettin bana zalim yıllar