Selam doğduğun güne ey âşık bülbül!
Ağlama!Bir damlacık kanını emer
Ve senin kanının rengini alır da
Yine de sana yâr olmaz o zalim gül.
Ey gül ne zalim yüreğin varmış böyle!
N’olur bir kerecik sevdiğini söyle!
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bülbülün gülün dalında ötüşünü görenler böyle bir efsane uydurmuşlar kardeşim. Zira bülbülün dilinden Kur'anın beyanına göre sadece Davud ve Süleyman -as- anlıyorlardı ki bunu da onlara bizzat Allah'ın öğrettiği kitabullahta münderiçtir. Rabbimiz bir ayetinde şöyle buyurur; "YERLERDE VE GÖKLERDE NE VARSA-HANGİ VARLIKLAR MEVCUTSA- HEPSİ ALLAH'I ANARLAR VE ONU TESPİH EDİP YÜCELTİRLER AMA SİZ ONLARIN DİLLERİNDEN ANLAMAZSINIZ!" Demek ki bizim garip bülbülün ötmesi aşk-ı gülden değil rabbini anmak ve tespih etme emrini yerine getirmek istediğindendir vesselam.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta