Zalim Gül ve Bülbül Şiiri - Mehmet Cıngır

Selam doğduğun güne ey âşık bülbül!
Ağlama!Bir damlacık kanını emer
Ve senin kanının rengini alır da
Yine de sana yâr olmaz o zalim gül.

Ey gül ne zalim yüreğin varmış böyle!
N’olur bir kerecik sevdiğini söyle!
Gül olmadan önce beyazdı rengin,
Değil midir âşık bülbül senin dengin?

Sana bir kerecik” gül”gül dedi bülbül
Bir kerecik gülseydin n’olurdu ey gül!
Rengini bülbülün kanından aldın sen
Onun kanıyla kırmızı gül oldun sen.

Ey gül tören yapmalıydı içinde aşk!
Bilsen bülbülün gönlü senin için köşk…
Verdi aşkı uğruna son nefesini
Ne can duydu ne canan onun sesini.

Saplandı hep okları bağrına gülün,
Aktı oracıkta al kanı bülbülün.
Kırmızı gülün yeri şimdi gülistan
Bülbül hem candan oldu hem de canandan…

Bülbülün kanlarını akıtan hardır
Her yaprağında bülbülün kanı vardır
Ey gül neydi âşık bülbülde gördüğün?
Kan içinde mahşere kaldı bu düğün.