ZALİM FELEK.
Taş koydun yolunda giden güzel işime
Birden,soguk sular kattın,pişmiş aşıma
Zalim felek,türlü dertler açtın başıma
Altın iken hiç geçmeyen,pul ettin beni.
Azcık huzura ermişdim battı gözüne
Düşürdün acı yokluğun,yakan közüne
Utanıp bakamaz oldum eller yüzüne
Eşime,dostuma karşı,zul ettin beni.
Onurluydum,gururluydum çokda mutluydum
Yaşıyor idim halimce,bir yol tuttuydum
Güçlüydüm yarınlardan'da çok umutluydum
Baharı görmeden solan,gül ettin beni.
İş,aş diye çalmadığım kapı kalmadı
Uzanan ellerimden bir,tutan olmadı
Derdim desemde kimseler kâl'e almadı
Hayatın zorlu yolunda,çul ettin beni.
Halden hiç bilmez kullara yüzüm sürdürdün
Diz çöktürüp önlerinde,boynum eğdirdin
Dik duran şanlı başımı yere değdirdin
En sonunda tükenen bir,kul ettin beni.
Bu şiirim.birden dara düşüpde.hep darda
kalanlara.hitabendir.
Şiir no. 93. -
Kayıt Tarihi : 12.3.2019 16:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!