Zâlim! ,,, Şiiri - İlhami Erdoğan

Ayrı düştün yan verdiğin korudan,
Muhkem tut çevreni amânın zâlim,
Nedâmet duy, Hakk'a yönel doğrudan,
İnan çok kalmadı zamanın zâlim...

Kanların üstüne tahta oturdun,
Parçalayıp yuttun, Vatan batırdın,
Bilirim sen evvelden de katır'dın,
Yok muydu hiç dînin, imânın zâlim...

Arif'im tükürdü, yüzün yıkadın,
Mazlûmun sesine kulak tıkadın,
Dula, yetimlere indi tokadın,
Tüter kara kara dumanın zâlim...

Alındın mı doğru olan sözümden?
Üzüm bakar, kararmış üzümden,
İLO yatar senin makâm yüzünden,
Olmasın hiç şüphen, gümânın zâlim...

Romanya'yı gördün senin adama,
Kapamak ne demek mapus'a, dam'a,
Kurşunla yaptılar has uğurlama,
Akibeti budur tama'nın zâlim...

Senin için kara destân diyorlar,
Gizli giyer ince fistan diyorlar,
Kurumuna bakma, Tıstan diyorlar,
Seninde çalındı, Keman'ın zâlim...

Kaleli'm döktürmüş sana bir destan;
Okusan kırk sene çıkmazsın yastan,
OZAN İLO şimdi kurtuldu pastan,
Kapacak kuyruğu Dana'nın zâlim! ...