Zalim Şiiri - Emrah Kurt

ZALİM
Bir zalime bel bağladım
Gece gündüz sel ağladım
Uğruna gönül dağladım
Sevmiyormuş geç anladım

Gönül verdim çıktı zalim
Çok perişan oldu halim
O zalimin ellerinden
Kurtar Allah'ım sağ salim

Saysam iyi hasleti yoktur
Her bir sözü kinden oktur
Dürüstlüğe karnı yoktur
Bencildir egosu çoktur

Gönül verdim bir zalime
Dönüp bakmaz şu halime
O zalimle hayat sürmek
Zor görünür hayalime

Bir kere bana taktı kafayı
Ugrunda çektim çile cefayı
Aklım almadı böyle sevdayı
O zalim sürdü zevk-ü sefayı

Şantaj, hile, yalan algıdan
Hep beslenir önyargıdan
Anlamıyor sevgi saygıdan
Karardı hayatım kaygıdan

Zalim bu gelmiyor yola
Kötülük yolunda vermiyor mola
Hiç kaçış yok ne sağa ne sola
Akibet sonumuz hayırlar ola

Her bir tavrı kibir gurur
Hep kendini över durur
Sevsen saç baş yoldurur
Zalim desen olur mağrur

Hem gülümser hem kızar
Alnıma kara yazı yazar
Hergün moralimi bozar
Önüme çukurlar kazar

Tutuştu yandı gönlüm
Havaya savruldu külüm
Her gün verdi bana zulüm
Hiç kalır yanında ölüm

Zalimin aşkına kanma
Sevdasını gerçek sanma
Adını ismini hiç anma
Sonra hasretine yanma

Düşersen bir zalim eline
Kapılırsın sevda seline
Kabuslar çöker hayaline
Pişman olursun sevdiğine
1999