Zalim Şiiri - Aysel Tarcan 2

Yetim iklimimde sevdama seçtim
Vuslat kadehinden al şerbet içtim
Feryat figan edip canımdan geçtim
kahreden dilini sustur be zalim

Hakikattir bilip sözüyle kandım
Altın tasta ikram közüyle yandım
Vadettiği sevda özüyle sandım
Ardından külünü bastır be zalim

Bir tatlı kelama bin ah duyarsın
Taştan yüreklere gönül koyarsın
Düşen yaprakları ömre sayarsın
Saplanan dalını kestir be zalim

Zemheri bağrında sustum dayandım
Sevda yağmurumu kustum dayandım
Feryat rüzgarımı kestim dayandım
Merhamet yelini estir be zalim

Bir mecnun yiğide hakkın mı yoktur
Şu sanal alemde aşığın çoktur
Tezden dür bohçanı ölümün haktır
Kementle kulunu astır be zalim

Aysel Tarcan