Zalım Şiiri - Cahit Konut

İki ayağımla zor yürüyorum,
Tek ayak üstüne sektirme zalım.
Namertlere karşı dik duruyorum,
Başımı önüme büktürme zalım.

Felek vurmuş, bir de sen vurma bari,
Hastalandım kaldım bir kemik, deri.
Zaten yaralıyım o günden beri,
Gözümün yaşını döktürme zalım.

Melek gelivermiş, şeytan donunda,
Cellatları vardır sağ ve solunda.
Kibir yüklü vicdansızın önünde,
Dizlerim üstüne çöktürme zalım.

Yarını bilemem, unuttum dünü,
Kıbleyi şaşırdım, bilemem yönü.
Eğer vuracaksan tez öldür beni,
Yarı canlı edip, çektirme zalım.

Bir dilek diledim sevgili yâre,
Ciğer dilim, dilim olmuş bin pare,
Gönül geçmez imiş artık ne çare.
Gözümü ardından baktırma zalım.

Hasret kaldım dosta, yarene, eşe,
İnanmam gerçeğe, yalana, düşe.
Bir barut gibiyim, gelmem ateşe,
Gel bir kerem eyle yaktırma zalım.

Kimini karalar, kimin aklarım,
Her gittiğim yerde bela toplarım.
Gam, kasefet alır, çile saklarım,
Şu KARAC’OZAN’ı bıktırma zalım.

10 Aralık 2018 GÖLBAŞI