Zalim Şiiri - Regaip Kurt 2

Kör bir kurşuna kahpe bir pusuda
Kurban verdik diye bahsetmeyin benden
Kör olan vicdanlarınızdı
Kahpe olansa kurşun değil insanlardır
Bilin isterim
Göğsümden bakarsanız
Öfkenin çelikten denizini göreceksiniz
Beni öldürmekten vazgeçin demiyorum size
Ama bir gün benim kadar siz de öleceksiniz

Bir ırmağın denize dökülmesi gibi
İçimi dökecek yerlerim vardı eskiden
Artık kendi içime dökülüyor
Ne varsa içimden dökülen
Gözlerimden akan yaşı görmek kabil değil
Birini sevdiğimi de zannetmiyorum üstelik
Kötü birisi olduğumu düşünmeyin hemen
Gurur duymalısınız, bu sizin eseriniz
Teşekküre gerek yok, beni sizler yarattınız
Sonra karşıma dikilip düşman gibi
Beni öldürerek eserinize imza attınız

Vahşi iştahınızla parçalayıp kalbimi
Beni kalpsiz olmakla itham ettiniz
Bütün sevgilerimi karşılıksız bırakarak
Bana nefret etmeyi sizler öğrettiniz
Tarih kitapları yüz yıl sonra benden
Zalim diyerek nefretle bahsedecek
Zalim olmanın en acı yanı budur ki
Parçalanmış bir kalbin olduğunu
Yüz yıl sonra bile kimse bilmeyecek