Zalim Şiiri - Cuma Ali Çetin

İnsan olmamaktan yana açılan...
Aranın esiri olmuşsun zalim.
Ağırlığı gidip yere saçılan...
Daranın esiri olmuşsun zalim.

Deve dikeninin cana battığı !
Ömür gemisinin yana yattığı !
İçinde şeytanın cirit attığı...
Haranın esiri olmuşsun zalim.

Kelimeler neşter, sözlerin çakı,
Gönül yarasına yapışmaz yakı,
Morcukturup yana atmışsın akı...
Karanın esiri olmuşsun zalim.

Gözünü ben açtım saf idin, kördün !
Öldürüp üstüme kayalar ördün !
Yalan mıyım söyle sonradan gördün...
Paranın esiri olmuşsun zalim.

Bir paranoyaksın hastasın hasta...
O yüzden çevreni bıraktın yasta.
Hangi bir gün düştü elinden masta ?
Taran'ın esiri olmuşsun zalim.

Firakın geldiği olunca ayan...
MEVLAM bir yol açar Cumali dayan.
Hırs, kin ve nefretle her gün kanayan...
Yaranın esiri olmuşsun zalim.

Morcukturmak: bir şeyin yapısını rengini bozmak.
Masta:Ucunda çivi olan uzun sopa.
Taran:karanlık.
Firak: ayrılış, ayrılık.