Ey fâni sevgili!
Bu gönlümü ettin viran,
İftihar mı edem zâlim?
Ardın sıra ömrüm niran,
İntihar mı edem zâlim?
Aşkla yaktın sen vesile,
Haz veriyor derdin bile,
Düşürdün de dilden dile,
İnkisar mı edem zâlim?
Gönül sanma ki dayanır,
Beni gören seni sanır,
Perişansın deyip tanır,
İtibar mı edem zâlim?
Bana olan demem olsun,
Senin de o gönlün solsun,
Göz pınarın her ân dolsun;
İntizar mı edem zâlim?
Sensin gülüm yok öbürüm,
Ölmekse son, ben ölürüm,
Seni sevmek miydi cürüm?
İtizar mı edem zâlim?
Adem daha nasıl desin?
Güzelliğin gönle besin,
Bende sanki yâr nefesin,
İhtisar mı edem zâlim? ..
Kayıt Tarihi : 9.9.2016 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İftihar:övünme; İnkisar:gücenme, kırılma; İtibar:ehemmiyet verme; İtizar:özür dileme; İhtisar:sözü kısa kesme
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!