Usanmışım ben ellerin dilinden.
İçimde acıyla kendime yandım.
Çiçeğimi almak isterim elinden,
Ömrümce kalleş zalim olmadım.
Beyazladı saçlar yalnız kaldım.
Dostum dediler bende inandım.
Herkesi yoldaş arkadaş sandım.
Ömrümce kalleş zalim olmadım,
Çileler çekerek döktüm göz yaşı.
Fakirlerle paylaştım ekmeğim aşı.
Koymuşum yüreğime közü ataşı.
Ömrümce kalleş zalim olmadım.
Fehmi.
Kalmışım başıma dertle hüzünle.
Bıraktılar can beni yaşlı gözümle.
Anlatamam derdimi ben sözümle.
Ömrümce kalleş zalim olmadım.
Kayıt Tarihi : 15.11.2021 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!