İstemem sırtıma döşek olsan da,
Karanlık geceme ışık olsan da.
Kabrimde açan tek çiçek olsan da,
Unuttum ismini, unuttum zalim.
Göğsümde yarasın, dilimde ahım,
Nefretin mabedim, son karargâhım.
Sen, cehennemden habersiz günahım,
Unuttum ismini, unuttum zalim.
İstemem dalımda yaprak olsan da,
Kökümü dik tutan toprak olsan da.
Su gibi mübarek, berrak olsan da,
Unuttum ismini, unuttum zalim.
Göğsümde yarasın, dilimde ahım,
Nefretin mabedim, son karargahım.
Sen, cennetten bi'haber sevabım,
Unuttum ismini, unuttum zalim.
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilgin Çabuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/31/zalim-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!